Wie werd ook wel de Apostel der Friezen genoemd?
De Apostel der Friezen is een bijnaam voor de heilige Willibrord, een van de belangrijkste missionarissen en bisschoppen die heeft bijgedragen aan de kerstening van het Friese volk in de vroege middeleeuwen.
Willibrord werd geboren in Northumbria, een regio in het huidige Engeland, rond het jaar 658. Op jonge leeftijd trad hij toe tot het klooster van Ripon, waar hij een grondige religieuze opleiding ontving. Na zijn wijding tot priester reisde Willibrord naar Ierland, waar hij in de leer ging bij de beroemde heilige Egbert.
In 690 werd Willibrord door paus Sergius I tot bisschop gewijd en kreeg hij de opdracht om het christendom te verspreiden onder de heidense Friezen in de Lage Landen. Samen met een groep missionarissen trok hij naar het gebied dat nu bekend staat als Nederland en België.
Willibrord vestigde zijn eerste missiepost in Utrecht, waar hij een kerk en een klooster bouwde. Vanuit deze basis verspreidde hij het evangelie onder de Friese stammen, die destijds nog heidens waren. Met zijn charisma en vastberadenheid wist Willibrord velen te bekeren tot het christendom en kerken te stichten door het hele gebied.
De bijnaam “Apostel der Friezen” verwijst naar de belangrijke rol die Willibrord heeft gespeeld in de kerstening van het Friese volk. Hij wordt beschouwd als een van de grondleggers van het christendom in Nederland en wordt nog steeds vereerd als een heilige in de katholieke kerk.
Willibrord stierf in 739 en werd begraven in zijn kerk in Echternach, Luxemburg. Zijn graf is nog steeds een bedevaartsoord voor gelovigen die zijn nagedachtenis eren. De herinnering aan de Apostel der Friezen leeft voort in de geschiedenis van Nederland en in de harten van degenen die zijn werk voortzetten in de geest van het evangelie.