Wie was de laatste leerling van Rembrandt? Deze vraag is een interessant onderwerp van discussie onder kunsthistorici en liefhebbers van Rembrandt van Rijn, een van de grootste kunstenaars uit de Gouden Eeuw van Nederland. Hoewel er geen definitief antwoord is, zijn er verschillende theorieën en speculaties over wie de laatste leerling van de beroemde meester was.
Een van de meest genoemde namen is Aert de Gelder, een Nederlandse kunstschilder die bekend stond om zijn religieuze en historische schilderijen. De Gelder werd geboren in 1645, wat betekent dat hij een van de jongere leerlingen van Rembrandt zou kunnen zijn geweest. Hij werkte en woonde in hetzelfde gebouw als Rembrandt en wordt vaak beschouwd als een van zijn laatste en meest getalenteerde volgelingen. De Gelder wordt vaak geprezen om zijn dramatische lichteffecten en gedurfde kleurgebruik, wat doet denken aan de stijl van Rembrandt.
Een andere mogelijke kandidaat voor de titel van laatste leerling van Rembrandt is Samuel van Hoogstraten, een Nederlandse kunstschilder en schrijver die bekend stond om zijn perspectieftrucs en trompe-l’oeil-effecten. Van Hoogstraten werd geboren in 1627 en was slechts 16 jaar oud toen hij in de leer ging bij Rembrandt. Hij wordt vaak beschouwd als een van de meest getalenteerde leerlingen van de meester en wordt bewonderd om zijn technische vaardigheid en creativiteit.
Een andere naam die vaak wordt genoemd is Carel Fabritius, een Nederlandse kunstschilder die wordt beschouwd als een van de belangrijkste kunstenaars uit de Gouden Eeuw. Fabritius werd geboren in 1622 en was een van de jongere leerlingen van Rembrandt. Hij wordt vaak geprezen om zijn subtiele kleurgebruik en verfijnde penseelstreken, die doen denken aan de stijl van zijn meester.
Hoewel er geen definitief antwoord is op de vraag wie de laatste leerling van Rembrandt was, is het duidelijk dat de invloed van de meester nog lang na zijn dood voortduurde in de Nederlandse kunstwereld. Zijn leerlingen en volgelingen hebben zijn technieken en stijl doorgegeven aan latere generaties kunstenaars, waardoor zijn nalatenschap levend blijft tot op de dag van vandaag.