Koningin Juliana der Nederlanden was de koningin van Nederland van 1948 tot 1980. Ze was de dochter van koningin Wilhelmina en prins Hendrik en werd op 30 april 1909 geboren in Den Haag. Op 6 september 1948 volgde ze haar moeder op als koningin na haar troonsafstand.
Juliana was geliefd bij het Nederlandse volk vanwege haar eenvoudige en benaderbare karakter. Ze stond bekend om haar warme glimlach en betrokkenheid bij de bevolking. Als koningin was ze zeer actief op het gebied van sociale kwesties en liefdadigheidswerk. Ze zette zich in voor het welzijn van de minderbedeelden en kwetsbaren in de samenleving.
Tijdens haar regeerperiode maakte Nederland grote maatschappelijke veranderingen door, zoals de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog en de dekolonisatie van Nederlands-Indië. Juliana was een voorstander van dekolonisatie en stond bekend om haar warme band met voormalig Nederlands-Indië.
Juliana trouwde in 1937 met prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld en samen kregen ze vier dochters, waaronder prinses Beatrix, die later koningin van Nederland zou worden. Het koninklijke huwelijk kende echter ook moeilijkheden, zoals de affaire van prins Bernhard met een Amerikaanse vrouw.
In 1980 deed Juliana troonsafstand ten gunste van haar dochter Beatrix. Ze leidde daarna een rustig leven in kasteel Drakensteyn en overleed op 20 maart 2004 op de leeftijd van 94 jaar.
Koningin Juliana was een geliefde vorstin die bekend stond om haar warme en betrokken karakter. Ze liet een blijvende indruk achter op de Nederlandse samenleving en wordt nog altijd herinnerd als een koningin van het volk. Haar nalatenschap leeft voort in de vele sociale en liefdadigheidsinstellingen die ze heeft gesteund en haar bijdrage aan de ontwikkeling van Nederland in de twintigste eeuw.