Het volk dat leefde van de late ijzertijd tot de vroege middeleeuwen in Schotland staat bekend als het Pictische volk. De Picten waren een Keltisch volk dat zich vestigde in het noorden en oosten van Schotland en bekend stond om hun unieke cultuur en kunst.
De Picten worden voor het eerst genoemd in de Romeinse geschriften uit de 3e eeuw na Christus, waar ze werden beschreven als een krijgshaftig volk dat in kleine stammen leefde. Ze stonden bekend om hun tatoeages en werden door de Romeinen vaak afgebeeld als woeste krijgers. De naam “Picten” is afgeleid van het Latijnse woord “Picti”, wat “beschilderd” betekent, verwijzend naar de tatoeages die ze op hun lichaam droegen.
Het Pictische volk leefde voornamelijk van landbouw en veeteelt, en hun samenleving was georganiseerd in clans en koninkrijken. Ze bouwden versterkte nederzettingen, bekend als “brochs”, die dienden als bescherming tegen vijandelijke aanvallen. De Picten waren ook bekend om hun kunst, zoals de beroemde symbolenstenen die verspreid liggen over Schotland en die ingewikkelde symbolen en afbeeldingen bevatten.
In de 5e eeuw na Christus werden de Picten geconfronteerd met invasies van de Angelen en de Schotten, en uiteindelijk werden ze geïntegreerd in het koninkrijk van de Schotten. De Pictische cultuur en taal verdwenen geleidelijk aan, maar hun erfgoed leeft voort in de symbolen en monumenten die ze achterlieten.
Het Pictische volk heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Schotland en heeft bijgedragen aan de rijke en gevarieerde cultuur van het land. Door hun unieke kunst en architectuur hebben ze een blijvende indruk achtergelaten op het landschap van Schotland en blijven ze tot op de dag van vandaag een bron van fascinatie voor historici en archeologen.