Als op de hielen gezeten toog hij naar de schoenmaker
Het was een drukke dag in de stad. De zon scheen fel en de straten waren gevuld met mensen die haastig van de ene plek naar de andere liepen. In deze chaos bevond zich ook een man die zich gehaast voelde. Hij had het gevoel dat er iemand achter hem aan zat, alsof hij werd achtervolgd door een onzichtbare kracht.
Met snelle passen liep hij door de smalle steegjes en over de drukke pleinen, maar hoe hard hij ook rende, het gevoel van achtervolging verdween niet. Uiteindelijk besloot hij om naar de schoenmaker te gaan, in de hoop daar veiligheid te vinden.
Toen hij de deur van de schoenmakerij opende, voelde hij meteen een golf van opluchting. De geur van leer en lijm vulde zijn neus, en de rustige sfeer in de werkplaats deed hem goed. Hij vertelde de schoenmaker over de vreemde achtervolging die hij had ervaren en vroeg om advies.
De schoenmaker knikte begripvol en bood hem een stoel aan. Hij luisterde aandachtig naar het verhaal van de man en dacht diep na. Toen hij uiteindelijk sprak, was zijn stem rustig en geruststellend. Hij vertelde de man dat hij niet moest vluchten voor zijn angsten, maar ze moest omarmen en onder ogen zien.
De man voelde een golf van dankbaarheid over zich heen komen. Hij bedankte de schoenmaker voor zijn wijze woorden en besloot om zijn angsten te confronteren. Met vernieuwde moed verliet hij de schoenmakerij en liep de stralende zon tegemoet, wetende dat hij de kracht had om zijn achtervolgers te trotseren.
En zo eindigde het verhaal van de man die naar de schoenmaker toog, op zoek naar antwoorden en veiligheid. Hij had geleerd dat sommige angsten niet verdwijnen door weg te rennen, maar door ze recht in de ogen te kijken en te overwinnen. En dat was precies wat hij van plan was te doen.