T Was Gratis Maar Het Duurde Wel Lang Voor Het Trommeltje Vol Was
T Was een warme zomerdag toen ik besloot om een wandeling te maken door het park. Ik had wat tijd voor mezelf nodig en genoot van de rust om me heen. Terwijl ik liep, kwam ik een oude man tegen die een trommeltje aan het bespelen was. Hij keek me vriendelijk aan en nodigde me uit om te komen luisteren.
Ik nam plaats op een bankje en luisterde naar de melodieën die hij uit het trommeltje wist te toveren. Het geluid was betoverend en ik voelde me ontspannen. De oude man vertelde me dat hij al jarenlang muziek maakte en dat het zijn manier was om de wereld om hem heen te vergeten.
Terwijl hij speelde, merkte ik op dat het trommeltje langzaam voller werd. Het leek alsof er geen einde aan kwam, maar de oude man bleef geduldig doorspelen. Na een tijdje begon ik te begrijpen dat het niet alleen ging om het vullen van het trommeltje, maar om het proces zelf. Het geduld en de toewijding die nodig waren om de volheid te bereiken.
Toen het trommeltje eindelijk vol was, keek de oude man me glimlachend aan. Hij bedankte me voor het luisteren en stond op om verder te gaan met zijn wandeling. Ik bleef nog even zitten en dacht na over de les die ik zojuist had geleerd.
Soms duurt het een tijdje voordat iets volledig is, maar het geduld en doorzettingsvermogen dat nodig is, maken het uiteindelijk de moeite waard. Het trommeltje van de oude man was gratis om naar te luisteren, maar het duurde wel lang voordat het vol was. En dat was precies waar de schoonheid van het moment lag.