In het vroegere pauselijke leger stond een soldaat bekend als een “Zouave”. De term “Zouave” is afgeleid van de Algerijnse inheemse soldaten die bekend stonden om hun moed en vaardigheid in gevechten. Deze soldaten werden gerekruteerd door Frankrijk en andere Europese landen in de 19e eeuw en werden bekend om hun opvallende uniformen, die vaak bestonden uit felgekleurde vesten, baggy broeken en fez-hoeden.
De pauselijke Zouaven waren een militaire eenheid die diende ter verdediging van de pauselijke staten in Italië tijdens de 19e eeuw. Ze werden gerekruteerd uit katholieke vrijwilligers uit verschillende landen en werden beschouwd als de elite van het pauselijke leger. De Zouaven namen deel aan verschillende militaire campagnes en stonden bekend om hun moed en toewijding aan de paus.
Het uniform van de pauselijke Zouaven was geïnspireerd op dat van de Franse Zouaven, maar met toevoegingen die verwezen naar het pauselijke gezag. Ze droegen een rode vest met gele biezen, een wit overhemd, een blauwe broek en een rode fez met een witte kwast. Het uniform was bedoeld om indruk te maken en de troepen te onderscheiden van andere legereenheden.
De pauselijke Zouaven speelden een belangrijke rol in de verdediging van de pauselijke staten tegen de Italiaanse eenwording en de annexatie van Rome door het koninkrijk Italië. Ondanks hun dappere inspanningen werden de Zouaven uiteindelijk verslagen en werden de pauselijke staten geannexeerd door Italië in 1870.
Hoewel de pauselijke Zouaven niet meer bestaan als militaire eenheid, worden ze nog steeds herinnerd als een symbool van moed en loyaliteit aan de paus. Hun bijdrage aan de geschiedenis van het pauselijke leger wordt nog steeds geëerd en herinnerd door katholieken over de hele wereld.