“Dat is nu van mij!” zei het inhalige oude dametje. Deze uitspraak zou niet misstaan in een sprookje van de gebroeders Grimm, maar het is een waargebeurd verhaal dat recentelijk de aandacht trok in de media.
Het verhaal gaat over een oud dametje dat al jarenlang in een klein dorpje woonde. Ze stond bekend als gierig en inhalig, altijd op zoek naar manieren om haar rijkdom te vergroten. Op een dag ontdekte ze een verlaten stuk grond aan de rand van het dorp en besloot dat dit haar nieuwe bezit moest worden.
Het probleem was echter dat het stuk grond al jarenlang door de dorpsbewoners werd gebruikt als gemeenschappelijke tuin. Iedereen mocht er groenten verbouwen en de opbrengst delen. Toen het oude dametje aankondigde dat ze het stuk grond had gekocht en dat niemand er meer mocht komen, ontstond er grote verontwaardiging onder de dorpsbewoners.
Maar het oude dametje was vastberaden. Ze liet een hek om het stuk grond bouwen en hing bordjes op met de tekst: “Dit is privé-eigendom. Toegang verboden.” De dorpsbewoners waren woedend en probeerden tevergeefs het dametje op andere gedachten te brengen.
Uiteindelijk besloten ze naar de rechter te stappen. Het proces trok veel aandacht en veroorzaakte een heuse volksopstand tegen de inhaligheid van het oude dametje. Uiteindelijk oordeelde de rechter in het voordeel van de dorpsbewoners en werd het stuk grond teruggegeven aan de gemeenschap.
Het verhaal van het inhalige oude dametje is een waarschuwing tegen hebzucht en egoïsme. Het laat zien dat geld en bezittingen niet het belangrijkste zijn in het leven en dat samenwerking en solidariteit veel waardevoller zijn. Het oude dametje heeft haar lesje geleerd en hopelijk zullen anderen haar voorbeeld niet volgen.